Wednesday, June 4, 2014

ဗဟိုရ္စည္တီးလို႔ ေမာင္းထုတ္ကတ္ေမ

 ဗဟိုရ္စည္တီးလို႔ ေမာင္းထုတ္ကတ္ေမ
============================

အလင္းမဟိ သုညကမၻာထဲက
ေမာဟလမ္းမတိထက္မွာ
ကိုယ့္သြီးကို ေဖာက္ထုတ္စားသံုးယင္း
ႀကီးျပင္းလာခေရ လူပါ...။

စမ္းတဝါးဝါး ၀တၳဳတိၾကားမွာ
ယံုမွားသံသယတိနန္႔
ဘဝ၏ျဖစ္တန္ရာစြမ္းတိကို
လက္ခ်ိဳးရြီတြက္မနီဘဲ
မ်ဳိးဆက္သစ္႐ို႕အဖို႔ အသက္ပီးဆပ္ခေရလူပါ..။

မိစၧာတိ ပူး၀င္စီးထားျခင္းခံရေရ
ေဒ-ဒြိ-ဟ(အေမွာင္ကမၻာ)ထဲမွာ
ဖြင္႔ရခက္နီေရ အေမွာင္တန္းခါးတိ
အခ်ိန္တန္နီပ်ာယ္ျဖစ္ေကလည္း
ေသာ့ခတ္ခံထားရတုန္း...။

ဒ႑ာရီ သြီးတိစီးဆင္းရာ
ေဒ-နဒီေၾကာထဲမွာ
ငါ၏ရဲရင့္နီ သြီးတိနန္႔ရြီးဆဲြ
လြတ္လပ္စြာ ေမ်ာပါခြင္႔မရေရ
မ်ဳိးဆက္႐ို႕၏အားတိ...။

ျမစ္ေၾကာနဒီထဲမွာ အလားတူ
သြီးတိနန္႔တတူစိမ့္၀င္လို႔
အနာဂါတ္ ရႊီေရာင္လႊမ္းဖို႔ရာ
ငါ့..ႏွလံုးသြီးေပါင္းမ်ားစြာကို
ေသာက္သံုးယင္း ... ခရီးဆက္ကတ္ပါ..။

ႏိုင္ငံအႏွံ႔ "လ” ကေတာ့ မိုက္နီတုန္း
ၾကယ္ႃကြီတခ်ိဳ႕၏တိမ္ျမဳပ္မူတိနန္႔
လမ္းတိေဖာက္သမွ်လည္း
လမ္းတိေပ်ာက္နီရေရ…။

သူ႐ို႕က..
အစြမ္းဟိသေလာက္ "က" ကတ္ဖို႔…
မိုးခါးရီေသာက္သူတိကေတာ့
ပြဲေကာင္းနီေရေလ…။

တ၀ါး၀ါး တဟားဟားရယ္ဟီးသံတိနန္႔....
ကမၻာပ်က္ေတပိုင္
သြီးညီႇနံ႔တိထပ္ေလာင္းလို ့
မေကာင္းဆိုး၀ါးတိ
တြန္နီကတ္ေတ ေဒၿမီႀကီးကို..
မ်ဳိးဆက္႐ို႕အား (သြီး) တိ စည္းလံုးပ်ာယ္
ရကၡဗဟိုရ္စည္ႀကီးတိီးလို႔..
ေမာင္း ထုတ္လိုက္ကတ္ေမ.. သတၱိဟိလား..။ ။

(လင္းဆက္၀တီ)

(က်ဆံုးလီျပီးျဖစ္ေသာ အာဇာနည္ဥကၠဌၾကီးခိုင္မိုးလင္းအား ဤကဗ်ာျဖင့္ ကမၺည္းေမာ္ကြန္းတင္၍ ေလးစားစြာအေလးျပဳအပ္သည္။)

Tuesday, June 3, 2014

တာျပတ္လဲမည္

 "တာျပတ္လဲမည္"
==========

လက္ေမာင္းလက္ဖန္ ေျပာက္တန္ေလာက္နန္႔
ရထားဆဲြဖို႔ လာလတ္ေတ
ေဗဒင္၀ွရား မီးခယင့္လား။

ၿဂိဳလ္လားၿဂိဳလ္လာ ဇာတာေစာင္းလို႔
ရထားယံႈးဖို႔ ျမင္လတ္ေတ
အရွက္ရမည္ မလာကတ္ကဲ့ --။

ေဒါက္ဖနတ္ႀကီး စီးလို႔လာ
လမ္းေလွ်ာက္ေတခါ ယိုင္ပီယိုင္ပါး
ရထားဆဲြဖို႔ လာလတ္ခါ
ႀကိဳးကိုပါေအာင္ ဆဲြႏိုင္ယင့္လား
ႀကိဳးကိုကိုင္လို႔ လက္ေပါက္ေက
ပု၀ါေခ်နန္႔ ပတ္လို႔ထားလိုက္ --။

အို မရီးရို႕ မရီးရို႕
မမေဂါင္းေဆာင္ ထိုအရီးက
ခါးႀကိဳးဆဲြလို႔ ထြက္လတ္ေတ
ကုေလလူေခ် ကၽြန္ေတာ္ရို႕နန္႔
ရထားၿပိဳင္လို႔ ဆဲြေရခါ
လဲပါလားမည္ သတိထားကတ္ --။

ေယာက္်ားဖက္က ေမာင္ရို႕မွာ
ႏိုင္ဖို႔ဆိုစြာ က်ိန္းသီသိလို႔
ဆဲြရဖို႔ေတာင္ အားနာေရ --။

ဆိတ္နန္႔ဆင္ပံု ပမာျပလို႔
အားခ်င္းမမွ် ယံုကတ္ပါ
ဘုရားသတ္စီ ႏိုင္ဖို႔ဖက္သား --။

ေစတနာနန္႔ေျပာခမည္
ယံႈးဖို႔လာေရ အိုမရီးရို႕
လဲၿပိဳက်လို႔ ဒူးပြန္းေက
အယံႈးပီးပ်ာယ္ ျပန္ကတ္ပါလင့္
ဆဲြနီလို႔လည္း အပိုရာ
ကမၻာဆံုးေတာင္ ႏိုင္ဖို႔မဟုတ္ --။

ခါခ်ိဳင္ေကာင္ပိုင္ မာန္ဟုန္ႀကီးလို႔
ထိုေတာင္ႀကီးကို ၿဖိဳဖို႔ႀကံ
ခါးကမသန္ မာန္ကိုေလွ်ာ့ကတ္
မာန္ကိုေလွ်ာ့လို႔ ျပန္ကတ္လီ
ျပန္ရာျပန္လီ အိုမရီးရို႕ --။ ။

လက္ေမာင္းလက္ဖန္ အႀကီးသန္နန္႔
ရထားဆဲြဖို႔ လာလတ္ေတ
ႏိုင္ဖို႔ထင္ေရ အိုေမာင္းေမာင္ရို႕
နားေထာင္ကတ္ဖို႔ ေျပာျပမည္
ေလာကအလယ္ အကၽြန္ရို႕မွာ
ေမာင္းေထာင္းရီခတ္ တတ္မ်ိဳးစံု
လက္ရံုးအစံု ေအာင္တိုင္းေျမာက္လို႔
ရထားေခ်ေလာက္ ဆဲြရာမွာ
မႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမဟိ --။

ညီညီညာညာ ခြန္အားစိုက္လို႔
အကၽြန္ရို႕က ဆဲြလိုက္ေက
တာျပတ္လဲမည္ သတိထားကတ္ --။

မမတိရာ ဆိုၿပီးေက
ခြန္အားနည္းေရ ထင္မိမွားလို႔
ရထားပဲြမွာ ဆဲြေရခါ
အံ့ၾသစရာ ေမာင္ရို႕ယံႈးလို႔
ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္လိမ့္မည္ --။

လြန္လီခေရ ရထားပဲြမွာ
အကၽြန္ရို႕ကို ႏိုင္ဖူးယင့္လား
စကားလံုးက ႀကီးႀကီးက်ယ္
အလံယူေရ ေနာက္ဆံုးနိမွာ
ေကာ့ေကာ့လန္လို႕ ယံႈးလိမ့္မည္
ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လို႔ဆဲြကတ္ --။

ရပ္ေစာက္ထလို႔ အားကိုပ်င္
ႀကိဳးကိုေဒါင္တင္ ညီေအာင္ဆဲြလို႔
ရထားပဲြႀကီး အၿပီးမွာ
ယံႈးေရမ်က္ႏွာ ဖုံျပာျပာနန္႔
အေမာင္ရို႕ရာ ျပန္ကတ္လိီ
ဇာမထီ မမဖက္သား--။

လဆုတ္နိရက္ ေနာက္ဆံုးမွာ
ေအာင္ပဲြခံကာ အလံယူဖို႔
ရထားမီးတိုက္ က်ိန္းသီပါ
ယွဥ္ၿပိဳင္လာလို႔ ရဖို႔မဟုတ္ --။ ။

(ကြယ္လြန္သူ ဆရာႀကီးဓညစံ စုေဆာင္းေဖာ္ျပပီးခသည့္ ရခိုင္ဂႏၱ၀င္ကဗ်ာေကာင္းတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ကြယ္လြန္သူဆရာႀကီးဦးေရႊဇံေအာင္၏ရခိုင္အလင္းျပက်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)