Tuesday, August 8, 2017

ရခိုင္စာပီေတာ္လွန္ရီး

ရခိုင္စာပီေတာ္လွန္ရီး
================

ျပည္ထဲမွာ ရခိုင္မဂၢဇင္းတိက ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးကတ္ေတ။ သူ႐ို႕၏အေၾကာင္းျပခ်က္က ျမန္မာတိလည္းနားလည္ေယာင္လို႔။ ေတာ္လွန္ရီးနယ္ၿမီထဲသို႔ေရာက္ေတအခါလည္း ရခိုင္ျပည္သီးျခားလြတ္လပ္ရီးလို႔ ကၽြီးေအာ္နီကတ္ေတပါတီတိကလည္း ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးကတ္ေတ ျမန္မာတိလည္းနားလည္ေယာင္လို႔။ ျပင္ပန္းအားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ ယုတၱိယုတၱာဟိေရပိုင္ ထင္ရပါသည္။ အတြင္းက်က်ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ရခိုင္ျပည္သီးျခားလြတ္လပ္ရီးသမားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ရြီးစာမ်ား၊ကိုလည္း ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးနီကတ္စြာကို တြိရပါသည္။ ေအနီရာတြင္ ျမန္မာမ်ားလည္းနားလည္ေယွာင္ဟူေသာ ဆင္ၿခီဆင္လက္မွာ လံုး၀ယုတၱိမဟိပါ။ အမွန္ကို သံုးသပ္ရလွ်င္ ရခိုင္သားမ်ား ရခိုင္စာကို ရခိုင္စကားျဖင့္ မရြီးတတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ရခိုင္ျပည္ ယိုယြင္းပ်က္စီးလားရျခင္းအေၾကာင္းကို ရခိုင္သမိုင္းပညာသွ်င္မ်ားက ငသံေထြကိုက်ည္း အျပစ္ပံုခ်ကတ္ပါသည္။ အမွန္မွာ ရခိုင္ျပည္ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ရခိုင္စာပီယိုယြင္းပ်က္စီးလာျခင္းအေၾကာင္းသည္ အဓိကအခ်က္ျဖစ္သည္ကို မည္သူတဦးတေယာက္ေခ်ကလည္း ကနိအခ်ိန္ထိ သတိမထား သေဖာမေပါက္သိမ့္ပါ။

ဥပမာအားျဖင့္ ကေတၱာ္သိမ္ေက်ာက္စာ၊ ေတဇရာမေက်ာက္စာသည္ အားလံုးျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးထိုးထားျခင္းျဖစ္သည္။

၄င္းေက်ာက္စာမ်ားသည္ ရခိုင္ျပည္ ျမန္မာလက္ေအာက္မေရာက္ခင္ကတည္းက ရြီးထိုးထားခေသာေက်ာက္စာမ်ားျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ရခိုင္ျပည္က်ဆံုးၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ ရြီးထြင္းထားခသည္ဆိုပါက ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာစာအလႊမ္းမိုးခရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆ၍ရပါသည္။ ယခုကား ထိုသို႔မဟုတ္ ရခိုင္ျပည္မက်ခင္ကတည္းက ရခိုင္သားမ်ား ရခိုင္စာကို ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးနီကတ္သည္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရခိုင္သားမ်ား၏စိတ္ဓါတ္အဆင့္အတန္းသည္ ရခိုင္ျပည္မက်ခင္ကတည္းက မည္သည္မည္မွ်ေလာက္ ဆိုး၀ါးနီရာလဲ ဆိုစြာကို မီးေမာင္းထိုးျပ ေဖာ္ျပလွ်က္ဟိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ရခိုင္သားမ်ားစိတ္ဓါတ္ရီးရာ ယိုယြင္းပ်က္စီးျခင္းအေၾကာင္းသည္ ရခိုင္ျပည္ပ်က္စီးျခင္း၏အဓိကအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။  ငသံေထြတဦးတေယာက္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါ။

ရခိုင္သားမ်ားစိတ္ဓါတ္ရီးရာ ပ်က္စီးျခင္းလကၡဏာကို ထိုေခတ္ထိုအခါက ရခိုင္သားမ်ား စာတီပုထိုးမ်ား၌ ရြီးထြင္းထားခေသာ ရခိုင္ေက်ာက္စာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္လည္း အလြန္တရာမွ သိသာထင္ရွားသည္။ ငသံေထြတေယာက္တည္းကိုက်ည္း အျပစ္ပံုခ်သည္မွာ မမွန္ကန္ပါ။

ဤအခ်က္ကို ပဇာအတြက္ေၾကာင့္ ေထာက္ျပရသနည္း။ ပဇာေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရခိုင္ျပည္က်ဆံုးရျခင္းသည္ ရခိုင္သားမ်ား၏စိတ္ဓါတ္နိမ့္က်လာျခင္း အဓိက အေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကိုနားလည္လွ်င္ ရခိုင္ျပည္ကို ကယ္တင္ရန္မွာလည္း ရခိုင္သားမ်ား၏စိတ္ဓါတ္ကို  ျမႇင့္တင္ပီးရမည့္ကိစၥသည္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းျဖစ္လာသည္။

ဤအခ်က္ကို သေဖာမေပါက္ပဲ ရခိုင့္ေတာ္လွန္ရီးလုပ္လွ်င္ လုပ္လီ စုန္းစုန္းျမဳတ္လီျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ျမဳတ္လည္းျမဳတ္နီကတ္ပါသည္။ ျမဳတ္လွ်က္လည္း ဟိသည္။ ေတာ္လွန္ရီးသက္တမ္း (၆၀) ဟိယာ (၈၀) ဟိယာ ကၽြီးေအာ္လွ်က္ ႂကြား၀ါလွ်က္ဟိသည္။ သို႔ေသာ္ တဖ၀ါးမရြိ။ ပဇာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒံုရင္းမွာ ဒံုရင္း တိုးမေပါက္ရျခင္းအေၾကာင္းကို သတိမထားမိကတ္။ ယွင္းယွင္းေျပာရလွ်င္ မသိကတ္။ ေယဇူး ရခိုင့္ေတာ္လွန္ရီးမွာ ကၽြန္သက္ (၂၃၀) ေက်ာ္လာေကလည္း ထူးျခားမႈ တိုးတက္မႈ တခုေခ်လည္းျဖစ္မလာ။

“အေၾကာင္းရင္းမွာ ရခိုင္ေတာ္လွန္ရီးေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ရခိုင္စာပီေတာ္လွန္ရီးလုပ္ရဖို႔ မဟိမျဖစ္လိုအပ္ေတဆိုစြာကို သေဖာမေပါက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။”

“ရခိုင္စာပီေတာ္လွန္ရီးလုပ္ရေကာင္းမွန္း မသိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။”

စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ရီးသည္ ေတာ္လွန္ရီးတရပ္ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အဓိကအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။ စိတ္ဓါတ္ျမႇင့္တင္ရီးအတြက္ စာပီေတာ္လွန္ရီးသည္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။

ရခိုင္ေတာ္လွန္ရီးသမားမ်ား ရခိုင္စာပီေတာ္လွန္ရီးလုပ္ရန္လိုအပ္လွ်က္ဟိသည္ကို ပဇာအတြက္ေၾကာင့္ သေဖာမေပါက္ႏိုင္ျဖစ္နီရပါသနည္း။ သူ႐ို႕တိ၏အျမင္မ်က္စိကို ပဇာအတြက္ေၾကာင့္ တိမ္သလႅာဖံုးအုပ္ထားပါသနည္း။ ဤမီးခြန္း၏အေျဖမွာ ႐ိုးရိုးယွင္းယွင္းေခ်ျဖစ္သည္။

နံပါတ္ (တစ္) အဓိကအေၾကာင္းရင္း --
(၁) ရခိုင္သားမ်ား ယခု ျမန္မာမ်ားရြီးသားလွ်က္ဟိေသာ ျမန္မာစာကို ရခိုင္စာဟု အထင္လဲြမွားနီျခင္းျဖစ္သည္။

ရခိုင္သားမ်ား၏ဤမိစၦာအျမင္လႊဲမွားမႈသည္ ရခိုင္စာပီဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးရျခင္း၊ ရခိုင္သားမ်ား၏စိတ္ဓါတ္ရီးရာ ပ်က္စီးရျခင္း၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးေပ်ာက္ရျခင္း၏အဓိက အေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။

ဤအခ်က္ကို ေထာက္ျပခ်င္၍ (စာ) ႏွင့္ (အကၡရာ) ေဆာင္းပါး၊ (ျမန္မာမႈျပဳမရေသာ ရခိုင္ကာရန္မ်ား) ကို ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ရြီးသားေဖာ္ျပခၿပီးျဖစ္သည္။

ရခိုင္စာပီသမိုင္းကိုေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ပံုႏွိပ္ၿပီးသား (ရခိုင္မင္းသမီးဧျခင္း) (ဟံသာ၀တီမႈ)(ရမ္းၿဗဲသရက္ေခ်ာင္းမူ) အားလံုးျမန္မာပိုင္ေယွာင္ျဖစ္သည္။ ပဇာေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပီမူရင္းကိုယ္၌က ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးသားထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းက ရခိုင္မူ (မိပန္းရံမူ) ကို စစ္ေတြေကာလိပ္မဂၢဇင္းတြင္ (၂) ပိုဒ္ ေဖာ္ျပပီးဖူးသည္။ ပဇာေၾကာင့္ ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းေဖာ္ထုတ္ခေသာ (မိပန္းရံ) မူသည္ အစစ္ျဖစ္ရသနည္း။ ဆရာႀကီးေဖာ္ထုတ္ခေသာ (ႏွစ္) ပိုဒ္အနက္ ပထမပိုဒ္သည္ (ဟံသာ၀တီမူ) ၌လည္းေကာင္း (သရက္ေခ်ာင္းမူ) ၌လည္းေကာင္း မပါဟိေသာေၾကာင့္ ဆရာႀကီးေဖာ္ထုတ္ခေသာ (မိပန္းရံမူ)(ရခိုင္မူ) သည္ လြန္စြာ ယုတၱိဟိသည္။

ဆရာႀကီးလက္ထဲတြင္ ပီမူမဟိလိုက္ပါယာ။ လက္ရြီးမူရာက်န္ခၿပီးျဖစ္သည္။ ၄င္းလက္ရြီးမူသည္ ယခု ဆရာႀကီး၏ၿမီးလက္ထဲတြင္ဟိသည္။ အကၽြႏ္ုပ္က ရခိုင္မူကိုေဖာ္ထုတ္ခ်င္၍ ေလ့လာဖတ္႐ႈခြင့္ရရန္ ေတာင္းပန္ပါေသာ္လည္း ကာယကံသွ်င္က မွ်၀ီလိုေသာေစတနာမဟိသျဖင့္၊ စာအုပ္ထုတ္ရန္ဟိသည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ (ရခိုင္မင္းသမီးဧျခင္း)(ရခိုင္မူ) ကို အကၽြႏ္ုပ္ ဆရာႀကီး၏စစ္ေတြမဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပပါဟိေသာ ရခိုင္မူ (ႏွစ္) မူကို ကိုးကားၿပီး မ်က္ကန္းလမ္းေလွ်ာက္ေဖာ္ထုတ္ရပါသည္။ ထိုရခိုင္မူကို (http://www.arakanet.com) တြင္ ပို႔တင္ပီးထားပါသည္။

အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ယခုလက္ဟိ ျမန္မာမ်ားရြီးသားလွ်က္ဟိေသာ ျမန္မာစာကို ရခိုင္စာဟုအထင္ေရာက္လွ်က္ဟိေသာ အထင္မွားလွ်က္ဟိေသာ သကၠာယစဲြ မိစၦာအယူစဲြလွ်က္ဟိေသာ ရခိုင္သားမ်ား သေဖာေပါက္နားလည္စီရန္အတြက္ျဖစ္သည္။

သိန္ကန္မိန္တြင္ရတု (ရခိုင္မူ) ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးျဖစ္သည္။ (ပီမူရင္း) မွာ ရန္ကုန္ အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္၌ဟိသည္ဟုဆိုသည္။ (ပီမူရင္း) ကို ရဟိႏိုင္ဖို႔ လံုးပန္းလွ်က္ဟိသည္။ ေနာက္တခုေဖာ္ထုတ္ရန္ဟိသည္မွာ ဥကၠာပ်ံရတု (ရခိုင္မူရင္း) ကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ဟိသည္။ ၄င္း ဥကၠာပ်ံရတု (ပီမူ) ကို ထရိပူရက ရဟိထားၿပီးျဖစ္သည္။ စာမ်က္ႏွာ (၁၅) ေပ်ာက္နီသျဖင့္ ၄င္းစာမ်က္ႏွာ ရဟိႏိုင္ဖို႔ လံုးပန္းနီပါသည္။ ဆရာႀကီးစံေရႊဘုပံုႏွိပ္ခေသာ ဥကၠာပ်ံရတု (ပံုႏွိပ္မူ) သည္ (ေကာင္းခင္) ဟူေသာ အသံုးအႏွံဳးတခုကလဲြ အားလံုးျမန္မာပိုင္ေယွာင္ျဖစ္သည္။

ရခိုင္စာပီကို ေဖာ္ထုတ္သည္ဆိုေသာ ရခိုင္စာပီပညာသွ်င္ႀကီးမ်ားမွာ သတ္ပံုဖ်က္ (ပါရဂူ) ႀကီးမ်ားသာျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏွင့္မတူေယာင္ (မွာ) ကို (မာ) ဟု (ဟထိုး) ျဖဳတ္လွ်က္ တေယာက္က (သတ္ပံုဖ်က္) လိုက္သည္။ ၄င္းကို (ဘုမသိ ဘမသိ) ရခိုင္ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ျပဳစုရီးေကာ္မီတီက အတည္ျပဳလက္ခံလိုက္သျဖင့္ (မာ) ေအာင္ပဲြခံလွ်က္ ရခိုင္စာပီအဆင့္အတန္းမွာ ဒုတိယတန္းအဆင့္သို႔ ထိုးဆင္းလားခရသည္။

ရခိုင္စာပီအယ္ဒီတာခ်ဳပ္တေယာက္ကလည္း (မာ) ကို ေျပာင္းသံုးလာေသာအခါ ရခိုင္စာပီအနီအထားမွာ ပို၍ ဆိုး၀ါးလားသည္။ ကံေကာင္းသည္မွာ ရခိုင့္တပ္မေတာ္၏ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္လည္ျဖစ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လည္းျဖစ္သူ ေဒါက္တာညိဳထြန္းေအာင္က (မွာ) ကို လက္ခံသံုးစဲြလွ်က္ ရခိုင္စာပီအဆင့္အတန္းကို ထိမ္းသိမ္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာညိဳထြန္းေအာင္မွာ လက္ရံုးရည္ပါ ႏွလံုးရည္ပါ ျပည့္၀ေသာ ရခိုင္ေတာ္လွန္ရီး စံျပရဲေဖာ္ႀကီးတဦးျဖစ္သည္။ (AA) ေတာ္လွန္ရီးေအာင္ျမင္ရျခင္းအဓိကအေၾကာင္းရင္းတခ်က္မွာ (ရခိုင္စာပီေတာ္လွန္ရီး) တနည္း (ရခိုင္သားစိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ရီး) အား လ်စ္လ်ဴမျပဳျခင္း၊ လ်စ္လ်ဴမျပဳ႐ံုသာမက စာပီဂီတအားျဖင့္ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ျမႇင္တင္ပီးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ျဂာအိုက်မ်ားကဲ့သို႔ ျမန္မာစာကို ရခိုင္စာဟု အထင္ေရာက္နီေသာ မိစၦာအယူလဲႊမွားလွ်က္ဟိေသာ သူမ်ားမဟုတ္။ စကားစပ္၍ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာစာကို ရခိုင္စာဟု အထင္ေရာက္လ်က္ဟိေသာ ေနာက္တေယာက္မွာ ဘဂၤလားေဒခ်္က ဘိုးေတာ္ေယာင္ေယာင္ ေဗြေတာ္ေယာင္ေယာင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတဦးျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးတေယာက္ စတန္႔ထြင္၍ မေအာင္ျမင္ခေသာ (န) ကို ကနိထက္ထိ သံုးစဲြလွ်က္ဟိသည္။ ေနာက္အဆိုးရြားဆံုးမွာ ရခိုင္အႏုပညာေလာကမွ အထင္ကရပုဂၢိဳလ္တဦးက ကနိထက္ထိ (နဲ႔) ကို သံုးစဲြလ်က္ဟိသည္။ ေနာက္လိုက္ အေကာင္ေခ် အေကာင္မေခ်တိကလည္း ေျပာမရဆိုမရ (နဲ႔) ကို ခိုးယူသံုးစြဲလွ်က္ဟိသည္။

ဤ (နဲ႔) တလံုးတည္းကပင္လွ်င္ ရခိုင္သားမ်ား၏စိတ္ဓါတ္အဆင့္အတန္း မည္သည္ေလာက္ ဆိုးရြားနီေရလဲဆိုစြာကို ထင္ဟပ္ေပၚလြင္လွ်က္ဟိသည္။

(နဲ႔) ႏွင့္ပါတ္သက္၍ (AMP) မွာ (နတ္ေမာင္) ႏွင့္ အဓိက ရင္ဆိုင္တိုက္ပဲြ၀င္ခရပါသည္။ (နဲ႔) မသံုးသင့္ေၾကာင့္ေ၀ဖန္၍ စိတ္ဆိုးမာန္ပါသျဖင့္ အကၽြႏ္ုပ္အား ကဗ်ာျဖင့္ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ပါသည္။ ၄င္းကဗ်ာအား (AMP) ကဗ်ာမ်ားတြင္ သိမ္းဆည္းထားရာ မွတ္တမ္းအျဖစ္ ဤနီရာတြင္ေဖာ္ျပပီးလိုက္ပါသည္။

အခြင့္အေရး
=======
ညက အိမ္မက္ကို
သင္ ျပန္မက္ခြင့္ဟိပါ၏ --။

အနာဂါတ္၌ ပ်ံသန္းသူ ငါ့အား
တားဆီးပိုင္ခြင့္ သင့္၌ မဟိ --။

၀ါဒမိႈင္းကပ္နီေသာ သင့္ေခါင္မိုးအား
အတၱအေရာင္သုတ္ခြင့္ သင့္၌ ဟိ၏ --။

ျမဴမႈံကင္းေသာ ငါ့ျပတင္းေပါက္ကို
က်င့္၀တ္လိုက္ကာ လာခ်ခြင့္ သင့္၌မဟိ --။

အိုးတြင္ထြင္းထားေသာ သင့္ ႐ွိ႐ိုးပန္းသ႑န္၌
သင္ႏွစ္သက္ခြင့္ ဟိ၏ --။

ကြဲျပားဆန္းသစ္ေသာ ငါ့ဒီဇိုင္းမ်ားအား
ျပစ္တင္ပယ္ဖ်က္ခြင့္ သင့္၌မဟိ --။

ဆင္၏ႏွာေမာင္းကို ကိုင္မိေသာ
သင့္အသိကို အမွန္တရားဟု မွတ္ယူႏိုင္၏ --။

ၿခီေထာက္ကိုကိုင္မိေသာ ငါ့အား
မွားသည္ဟုယိုးစြပ္ခြင့္ သင့္၌ မဟိ --။

(နတ္ေမာင္)

အခု (ကိုနတ္ေမာင္) နာမည္ လံုး၀မၾကားလိုက္ပါယာ။ တျခားကေလာင္နာမည္ေျပာင္းလားခစြာလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

ရခိုင္စာပီကို စဦးအလ်င္ေဖာ္ထုတ္သူမွာ ဆရာေတာ္စကၠိႏၵဆိုလွ်င္ မွားမည္မဟုတ္ပါ။ ဆရာေတာ္ေဖာ္ထုတ္ခေသာ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ပါ “ေမာင္ေတာ္တမ္း အလြမ္းေျပ” “ကၽြဲေက်ာင္းသား” ကဗ်ာမ်ားသည္ ရခိုင္စာပီအတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ကဗ်ာမ်ားျဖစ္သည္။ (အလြမ္းေျပ) လား (အလြမ္းၿပီ) လား ရခိုင္စာပီေလာက၌ လက္ျငင္းၾကံဳတြိနီရေသာ (အီ) သရ လြန္ကၽြန္မႈျပႆနာကို ၿဖီယွင္းပီးထားသည္။ (မွာ) လား (မာ) လား (သတ္ပံုဖ်က္) ျပႆနာကိုလည္း  ၿဖီယွင္းပီးထားသည္။ ျမန္မာေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ပါ မူရင္းကဗ်ာမ်ားကို (Scan) ဆဲြ၍ မူရင္းအတိုင္းျပန္လည္ရဟိႏိုင္ဖို႔ မွာယူထားပါသည္။ လက္ထဲသို႔ေရာက္လာေသာအခါ ျပန္လည္၍ ၀ီငွပီးပါမည္။

ဆရာေတာ္ရြီးေရ (စကားေျပာ) အရြီးအသား ရခိုင္၀တၳဳေခ်မ်ားကို တပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စ ရခိုင္မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ဖတ္ရသည္။ (စကားျပင္) အရြီးအသားျဖင့္ရြီးလွ်င္ ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ရြီးသည္။ ေယဇူး ရခိုင္မွာ (စကားျပင္) အရြီးအသာမဟိလား မီးခြန္းတက္လာသည္။ ရခိုင္ပံုသီ၀တၳဳကို ရခိုင္ပိုင္ေယွာင္ (စကားျပင္)(စကားေျပာ) ျဖင့္ရြီးေက ဇာျဖစ္ေတလဲ။ ရခိုင္စာပီကို ေဖာ္ထုတ္စြာမဟုတ္လား။  ျမန္မာစကား ျမန္မာစာျဖင့္ရြီးလို႔ ရခိုင္စာ တိုးတက္လာဖို႔လား မီးခြန္းျဖစ္လာပါသည္။

(ဟိ) ကို ေဖာ္ထုတ္ခေသာ ဆရာႀကီးေမာင္စံေဖာ္ကို ေကာင္းေကာင္း ေက်းဇူးတင္ရပါမည္။ ဆရာႀကီးေမာင္စံေဖာ္၏စနစ္က်ေသာ (မွာ) အရြီးအသားကို ျမန္မာႏွင့္ တူေရဆိုၿပီးေက တတိုင္သားက (ဟ) ထိုးျဖဳတ္လွ်က္ ရခိုင္စာပီေလာကသည္လည္း ေဖာင္ပ်က္၀ါးေယွာင္ ဘ႐ုသုကၡ ျဗန္းစိကာရ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ ပ်က္ခ်င္တိုင္းပ်က္လွ်က္ဟိသည္။ အဆိုးဆံုးမွာ တသက္လံုးစားေရကြမ္း သံဖရာတျခမ္း (ဧ့) အလံုးျဖစ္သည္။

ရခိုင္စာပီေလာကတြင္ အကၽြႏ္ုပ္က (ဧ့) ဆရာႀကီးကို ဘုရားတဆူ ဂူတလံုးအျဖစ္ တသက္လံုးကိုးကြယ္လာခသူျဖစ္သည္။ (ဧ့) ေပၚလာၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း (ဧ့) ဆရာႀကီးအား ေၾကာခိုင္းလိုက္ရပါသည္။

(ဧ့) ဆရာေခ်တေယာက္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေရပိုင္ ပ်ံလြန္လားခၿပီးျဖစ္ေသာ ရခိုင္ေ၀ါဟာရအဘိဓါန္ဆရာေတာ္မွာလည္း (ယွိ) အသံုးမျပဳတ္ႏိုင္ခ။ ကြယ္လြန္လားၿပီးသူမ်ားအား မေ၀ဖန္ေကာင္းပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ရခိုင္ေ၀ါဟာရအဘိဓါန္မွာ ရခိုင္စာပီအတြက္ တန္ဖိုးျဖတ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ လက္ထဲသို႔ မေရာက္လာသိမ့္သျဖင့္ အမွားအမွန္ မျမင္ရသိမ့္။ သို႔ေသာ္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မွာ (ျမန္မာ) ပိုင္ေယွာင္ဖြင့္ပါသည္။ ရခိုင္အဘိဓါန္ကို ပဇာအတြက္ေၾကာင့္ ရခိုင္ပိုင္ေယွာင္မဖြင့္သနည္း။ စကားျပင္အရြီးအသား ရခိုင္စာပီမွာမဟိ၍လား (သို႔မဟုတ္) ရခိုင္စကားျပင္အရြီးအသား မရြီးတတ္၍လား မီးခြန္းတက္လာပါသည္။

ဤနီရာ၌ ေခါက္႐ိုးက်ိဳးနီၿပီးျဖစ္ေသာ အပ္ေၾကာင္းထပ္နီၿပီးျဖစ္ေသာ (ျမန္မာ) မ်ားလည္းနားလည္ေယာင္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ယုတၱိမဟိပါ။ ရခိုင္စကားျပင္အရြီးအသားတိုးတက္ဖို႔ အီးေယာအီးေယာလုပ္နီ၍မရယာ၊ ရခိုင္စကားျပင္ ေဆာင္းပါး၀တၳဳမ်ားရြီးသားကတ္ဖို႔လိုအပ္လွ်က္ဟိေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပလွ်က္ဟိသည္။

ေ၀ဖန္လို႔ မာန္ပါေကလည္း မတတ္ႏိုင္ပါ။ ရခိုင္စာပီတိုးတက္လာရီး၊ သန္႔စင္လာရီးအတြက္ မျဖင္သင့္ မျဖစ္ထိုက္သည္ကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္၍ ျပဳပ်င္လားကတ္ရမည္ျဖစ္သည္။

ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ (ဧ့) တလံုး ေကာင္းေကာင္း ေသာင္းက်န္းလွ်က္ဟိသည္။ ရခိုင္စာသင္႐ိုးကလည္းလက္မခံ၊ (AA) ကလည္းလက္မခံ၊ ရခိုင္စာပီယဥ္ေက်းမႈဂ်ာနယ္ကလည္းလက္မခံ၊ ျပည္တြင္းထုတ္ရခိုင္မဂၢဇင္းမ်ားကလည္း လက္မခံ၊ မေလးသွ်ားသတ္ပံုဟုေခၚရမည္ျဖစ္ေသာ ဤ (ဧ့) အလံုးကို (USA) ထုတ္ မဂၢဇင္းတခုက လက္ခံေဖာ္ျပပီးလိုက္သျဖင့္ ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ အလြန္ေျမာက္ႂကြေသာင္းက်န္းလွ်က္ဟိသည္။

သို႔ေသာ္ ငါးမ်က္စိကဲ့သို႔ အျမစ္ျပဳတ္ အရင္းျပဳတ္လွ်င္ အကင္းမ်ားလည္း အလိုအေလွ်ာက္ ကင္းေပ်ာက္လားပါလိမ့္မည္။

(ရခိုင္ေပါင္းကူး သာလွဦး)
July 26, 2017 (Wednesday)(ဗုဒၶဴးနိ)

No comments:

Post a Comment