က၀ိအေမာ္ ရခိုင္မဟာပညာေက်ာ္

ရခိုင္ျပည္ႀကီး လြတ္လပ္ရီးတြက္
အသက္ကိုပီး သြီးေခ်ာင္းစီးေလာ့
လက္သီးလက္ေမာင္း ေျဖာင္းေျဖာင္းဆန္႔တန္း
လမ္းေကာင္းညႊန္ေျပာ သူေဆာ္ၾသ၏ --။

အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာမွာ
ကြယ္ကာမေပ်ာက္ တိမ္းမေမွာက္ေအာင္
ဂုဏ္ေရာင္ဘုန္းမီး ညီးညီးေတာက္ေအာင္
အာေပါက္ေအာင္ေျပာ သူေဆာ္ၾသ၏ --။

သို႔ပါေသာ္ျငား
သူေဆာ္ၾသစာ ကဗ်ာမွာကား
ျမန္မာပိုင္ေယွာင္ျဖစ္နီသတည္း --။

သူမ်ားနေခါင္းႏွင့္ အသက္လွ်ဴ
သူမ်ားလွ်ာႏွင့္ အငွားယက္ေက
မရွက္လားေ၀း သူငယ္ခ်င္း --။

ျမင္လိုက္ေကပင္ အံလိုက္ခ်င္သည္
ရင္မွာ ႏွလံုးပ်ိဳ႕ေသာေၾကာင့္ --။


(၀ရင္းတုတ္)

ျပည္ႀကီးရခိုင္

ရကၡပူရီ၊ တိုင္းဌာနီကား
ရီႀကိဳင္ျမျမ၊ ဂစၦပႏွင့္
စိမ္းျမၫိုေရာင္၊ ႐ိုးမေတာင္ႏွင့္
ကမ္းေျမာင္ရွည္စြာ၊ ပင္လယ္ျပာႏွင့္
ေရာင္၀ါသြယ္ျဖာ၊ သာသနာႏွင့္
စိုင္လာသမိုင္း၊ ဤတိုင္းႏိုင္ငံ
နက္သန္ဘုမၼိ၊ ရာဇ၀င္ဟိ၏ --။

ရကၡပူရီ၊ ဤသည္ႏိုင္ငံ
ေအာင္လံ၀င့္၀င့္၊ ထီးဖြင့္နန္းတည္
ပိေတာက္စည္ႏွင့္၊ နယ္ျပည္သမုဒ္
အခ်ဳပ္အခ်ာ၊ အာဏာပိုင္စိုး
ျမင္းမ်ိဳးသိႏၶ၀၊ ေကသရာဇာ
ဗ်ာလပဥၥ႐ူ၊ ဆင္ျဖဴဆင္နီ
သက္သီသာဓက၊ သေဂၤတႏွင့္ --။

ရကၡပူရီ၊ ဤၿမီဇာတိ
သီရိမဟာ၊ ရာဇာသြီးရင္း
ျမတ္ျခင္းသီလ၊ ေစာင့္ထမ်ိဳး႐ိုး
ထိန္႕ႀကိဳးငလ်င္၊ ပဲ့တင့္ဟိန္းဟိန္း
ၿဗိန္းေစာင္းသံၿပိဳင္၊ စည္ေတာ္ၿမိဳင္ႏွင့္
ရခိုင္သားသြီး၊ ထိန္ထိန္ညီးသည္
ဘုန္းမီးနီလေတာက္ထြန္းတည္း --။

(နရသီဟ)