သိကၡာမဟိသူ မလာရ
==========
မခ်စ္တတ္စြာလား?…
အခ်စ္မဟိခစြာလား?……
သူသံုးလားေရ Law တိက
အဆိပ္ခြက္ထက္ျပင္းေရ……။
ဆူးလမ္းထက္မွာ လားနီရေရလူအတြက္
ေတာအထပ္ထပ္ကိုလည္း … ကမ႓ာ…
တခုလည္း မက်န္ခေရ ငါ့အဖျမီစြာ
ငါ့အတြက္ေတာ့ခါ တန္ဖိုးျဖတ္မရေရ…ကမ႓ာ…။
ေနာက္ဆံုး………
ဂုဏ္ပကာသနတိက ဖိႏွိပ္လို႔
ေအာင့္တက္လာေရ ငါ့ရင္ဘတ္
လြမ္းနီစြာ မဟုတ္ပါ……။
မုန္းစြာထက္ေတာင္ နာၾကင္ခရေရ………
အလိုေတာ္က် ရယ္ျပလိုက္ရေရ ငါ႐ို႕ဘဝ
မာယာတိ သုတ္လိမ္းထားေရ သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းက
ႏွစ္သိမ့္ဆုတိ တပံုတေခါင္းပီးလို႔……။
ရလိုက္စြာက အတြင္းႀကီစီေရ…… ဆု…
မစာနာတတ္ေတ ႏွလံုးသားကိုမွ
မ်က္ရည္က်ျပမိစြာ ငါ့အမွား……။
တခ်ိဳ႕ကေျပာေရ……
လူမ်ိဳးျခားအုပ္ခ်ဳပ္စြာကို ခံရစြာ
ကိုယ္ညံ့လို႔လတ္……။
မဟုတ္ပါ……
ရိုးသားေရ ငါရို႕တိက
ေကာက္က်စ္ေတႏွလံုသားတိကို
အၾကည့္မွားခလို႔ရာ………။
ဘဝတိအထပ္ထပ္လွဲလို႔
ဖိုးဖီးသြီးစက္က်ရာၿမီမွာ
နီထိုင္ခြင့္ရစြာ ကံေကာင္းလို႔ရာလို႔
ငါစြာငါေျဖသိမ့္..............။
ကိုယ့္ကမၻာကိုယ္ တည္ေဆာက္ခ်င္ေက
လိုခ်င္စြာ တိုက္ယူဆိုမွေတာ့ခါ
ေဒကလည္း စိတ္မပါလည္း အလိုလိုတိုက္ၿပီးသား.....။
သည္းခံျခင္းဆိုေရ စိတ္၏ေစရာမွာ
ႏွလံုးသားက ဟာကြက္ျဖစ္နီေရ..........။
ေဒပြဲမွာ ကမၻာပ်က္လားေရဆိုေတာင္
ေနာက္ကမၻာအသစ္က်ေက
႐ိုးမကို ေယာင္လို႔ေတာင္ မေက်ာ္ခ်င္ပ်ာ.....။
ကမၻာေဟာင္းကို ကားခ်ဖို႔
ႀကိဳးစကိုဆြဲပ်ာ စာတန္းထိုးလိုက္ေမ
"သိကၡာမဟိသူ မလာရ"..........။
လြမ္းမိသူ ( မင္းျပား)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment