Thursday, May 14, 2009
ေၾကာင္ရီ၀တ္
ေၾကာင္ရီ၀တ္
--------------------
အယင္ကခါ ခြီးေခ်တေကာင္ႏွင့္ေၾကာင္ေခ်တေကာင္ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ကတ္သည္။ ေၾကာင္ေခ်အမိအဘက ဆင္းရဲသည္။ ခြီးေခ်အမိအဘက ခ်မ္းသာသည္။ ခြီးေခ်မွာ ခ်မ္းသာလို႔ ခြီးရီ၀ယ္၀တ္ႏိုင္ေကလည္း ေၾကာင္ေခ်မွာ ဆင္းရဲလို႔ ေၾကာင္ရီ၀ယ္မ၀တ္ႏိုင္။
တရက္နိခါ ေၾကာင္ေခ်မွာ ေက်ာင္းတက္ခ်င္လို႔ ခြီးေခ်ပါးက ခြီးရီတထည္ငွားသည္။ ခြီးေခ်လည္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ပီးလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ေၾကာင္ေခ်မွာ ဆင္းရဲလို႔ ခြီးရီကို ျပန္မပီးလီပ်ာ။ ယင္းပိုင္ႏွင့္ ခြီးေခ်ႏွင့္ေၾကာင္ေခ် ရန္ျဖစ္လီကတ္ေတ။ ခြီးေခ်မွာ ေၾကာင္ေခ်တြိတိုင္း ခြီးရီလိုက္ေတာင္းသည္။ ေၾကာင္တြိတိုင္းေဟာင္သည္မွာ ခြီးရီလိုက္ေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္။
ေၾကာင္ေခ်လည္း ေက်ာင္းၿပီးလို႔ အလုပ္ေခ်အကိုင္ေခ်ႏွင့္ စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္ ဖူဖူလံုလံုျဖစ္လာသည္။ အယင္ခြီးရီကိုလည္း ေ၀းပစ္လိုက္သည္။ အသက္လည္းႀကီးပါလတ္ပ်ာ။ ခြီးေခ်ႏွင့္ရန္မျဖစ္ခ်င္လို႔ ေဖြသာစုပနာ ခြီးေခ်ကို ေၾကာင္ရီတထည္၀ယ္ဆပ္လိုက္သည္။ ခြီးေခ်က ေၾကာင္ရီရခါ ခြီးရီထင္လို႔ ေကာင္းေကာင္းေပ်ာ္သည္။ ေၾကာင္ရီ၀တ္လို႔ ေပ်ာ္လံုးဆို႔နီသည္။
တရက္နိ အိမ္သွ်င္စ်ီးကအျပန္ ေၾကာင္ရီ၀တ္ခြီးကို လွကားရင္းမွာလားတြိသည္။ အိမ္သွ်င္လည္းအျမင္ကပ္လို႔ ေၾကာင္ရီ၀တ္ကို အိမ္ကႏွင္ခ်လိုက္သည္။ ယင္းနိကစလို႔ ေၾကာင္ရီ၀တ္မွာ လမ္းေဘးခြီးျဖစ္လားရပါသည္။ ယင္း (ေၾကာင္ရီ၀တ္) ကို ျမန္မာမ်ားက (ေခြး၀ဲစား) ဟုေခၚသည္။ ရခိုင္မ်ားကမူ (ေၾကာင္ရီ၀တ္) ဟူ၍ပင္ နာမည္ရင္းအတိုင္းေခၚသည္။
(သာလွဦး)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment