Saturday, May 30, 2009
ရရိုးခ်ခ်င္းေခ်ပါ
ရရိုးခ်ခ်င္းေခ်ပါ
----------------
ပုပ္ထဲကစပါးတိ ရာဆိုေက
အနင္းခံသမွ် လွလွပါလတ္ဖို႔ …။
အိမ္ျပတင္းဖြင့္လွ်က္နန္႔ပင္
အလင္းတစမွ်င္ မ၀င္ႏိုင္ေရ အိပ္ခန္းထဲ
လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္မိေရ အဖျပည္ခမွ်ာ
ၿခီေလးေခ်ာင္း ႐ုန္း႐ြိမရေရ စားပြဲခံုတလံုးပိုင္
အနည္ေခ်ထိုင္နီခစြာ ၾကာပ်ာယ္
ဖုန္တေသာနန္႔ …။
ဗါဒီေခ်အေပါက္တလံုးနန္႔
ရီခတ္မိေရ ဘ၀တိဆိုေရပိုင္
လၻက္ရည္ဆိုင္စကား၀ိုင္းမွာ
၀င္ဆန္႔လားေရ နာမည္တခုအတြက္
ဂုဏ္ယူဖို႔အင္အား ထြက္လာကတ္စြာအမွား --။
ေထာ…
မွန္ဘီလူးခံုးထက္မွာ ေျဖာင့္စင္းေရဓါးကို
အျပင္မွာ တံဇဥ္တလက္ရာလို႔
ဇာသူယံုၾကည္ႏိုင္ဖို႔လဲလို႔
ေတြးလိုက္ၾကည့္လိုက္မိတိုင္းမွာ
အပ်င္းတခ်က္ ဆန္႔တတ္ေတစိတ္နန္႔
ညေခ်… အိပ္အိပ္လားစြာမနည္းပ်ာယ္ --။
ေယပိုင္နန္႔
ေက်ာက္ခဲေရာ မီးသြီးေရာ ျဒပ္အေရာအေႏွာထဲ
ေပ်ာက္ပ်က္လားေရယိုင္ေက်းမႈတခုကို
အခု…တိြႏိုးျမင္ႏိုးလိုက္ရွာမိသူမွာ
ပိြဳင့္ကမ္းမွာ ခ႐ုေကာက္ခံစားမႈနန္႔မတူမွန္း
(အကၽြန္႐ို႕လူငယ္တိုင္း)
သိဖို႔ေတာ့ ေကာင္းယင့္ထင္ပါေရ --။
(ပန္းႏုဇံ)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment